Karakter Bozukluğu

Bir arkadaşımız var. Aslında arkadaşım pek denmez ama, işte. Nasıl başlasam anlatmaya bilemedim.

Bazı insanlar vardır, karakteri herkese uyar. Sen hadi dışarı çıkalım dersin, hava yağmurlu evde film izleyelim der bir başkası. Sende hemen kabul edersin mesela. Bazı insanlar vardır, fikrini asla değiştirmez. Hayır yağmurda dışarı çıkacağız der. Ve sizi dışarı çıkarmak için uğraşıp durur. Bu arkadaş da, ikinci türden. 28 yaşlarında eline mesleğini almış, olgunlaşmış bir bayan'dan bahsediyorum. Buna nasıl olgunlaşmış diyebilirsek artık...

Aslında karakteri benim umrumda değildi. Ta ki o dakikalara kadar.

Uno oynuyorduk. Ve kural böyle diyerek bilmediğimiz birşey söyledi. Sonra siz oynamayı bilmiyorsunuz, ben oynamayacağım dedi. Hadi onun dediği olsun diye kuralı kabullendik. Sonra benim elimdeki iki kartı görür görmez Uno demeye başladı. Oysa ki kartı yere daha bırakmamıştım. Neymiş hemen söylemem gerekiyormuş, 2 kart çekecekmişim. 3.'de bunu yapınca ben patladım artık! Herkes de bir sakınlık, ben avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Neymiş herkes beni tutuyormuş. Oyun böyleymiş. Bir oyunda bu kadar sinirlenilirmiymiş. Ben gene suskunluğumu korudum. Başka bir oyun oynadık ilerki saatlerde. Ve o oyunda da sürekli "Büşra çok masum gözüküyor ama söyle de böyle de" deyip deyip beni iğneledi. Ama ben gene sustum.

Olayı yaşarken orda olsaydınız eğer, dile getirmek istediğimi aslında çok daha iyi anlardınız. Olsun, kalpler bir olsun değil mi? 

Arkadaşıma "We hugged it off." demiş günün sonunda.
Tabi....Kara tahtama yazdım seni evlat!

Yok yeaaa, unuttum gitti. Bu yazı taslaklarımda kalmış.
Sağlıkla Kalın.

Okumak istersen;

İzlemek istersen;


8 comments:

  1. Ben birinden gıcık alınca yüzüne söylüyorum seni de sevmedim sohbetini de diye. Kırılırsa da kırılsın. Çünkü biliyorum ki o da beni sevmiyor ya da gıcık alıyor. Ama bu gözünün içine baka baka oynama arkadaş gibi görünme durumları varya sinir oluyorum ne gerek var ki böyle şeylere. Bence sen de o kızdan gıcık almışsın ve bence bunu ona söylemeliydin.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ben aslında laflarını saklamayan birisiyim. Kızıp bağırdığım zaman ağzıma geleni söyledim zaten. Rahatladım. Sonra söylediklerine hiç kulak asmadım. Malesef ki, ortamlar da görmek zorunda olduğum bir kişi. Karakteri bu deyip, alttan alıyorum. Büyüklük bizde kalsın, boşver :)

      Delete
  2. zor insanların yaşamları da çok zor olmuştur,şımarıklığın nedeni sevilememiş olmak:((
    sevgiler

    ReplyDelete
    Replies
    1. Gerçekten zor bir insan. Böyle insanların karşısına melek gibi insanlar çıkar diye düşünüyorum. Bize çok yakın olmasınlar da...

      Delete
  3. Ayy ben olsam kesin susamam bütün şirretliğinle ağzının payını verir bir daha benim.olduğum ortamda konuşurken birkaç kere birden düsünürdü.sabrına hayran kaldım gerçekten.sende iğnele bence sus sus anlayacağa benzemiyor.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ortada bundan sonra bayağı bir mesefa bırakacağım için sorun etmiyorum. Canım kanım olan birisi değildi. O yüzden amaaaaan boşver gitsin :)

      Delete
  4. Yaş ve olgunluk birbirini tamamlar gibi düşünsek de bazen bizi yanıltabilir. Ufak şeyleri çok fazla takmamak lazım hayat kısa ;)

    ReplyDelete

Yorumunun ne kadar değerli olduğunu anlatmaya calışsam altından kalkamam. Bunu bil istedim.