İşten Çıkıyorum

Eskiden bloğum garipsediğim ve anlamaya çalıştığım insanlar hakkında yazdığım yazılar ile doluydu. Şimdi ise, günlüğüm oldu diyebilirim. Biliyor musunuz? Ben aslında hiç günlük tutmadım. Belki de içimde ukte kalmış ve ben psikolojik olarak farketmiyorum. Neyse, konumuz bu değil. Bugünkü konumuz benim işten çıkacağım. Biliyorum biliyorum, daha yeni girmiştim. Ama başka bir şirketten iş teklifi aldım. Devlet baba bizimle çalışır mısın dedi. Bende uçarak kabul ettim tabi ki. Aslında o kadar uzun bir hikaye ki bu konu hakkında hayatımda gelişen durumlar. Lakin pek emin değilim öğrenmek istermisiniz. Bu yüzden ben şimdi kısa kesiyorum. Şuan çalıştığım şirket küçük çaplı, evime yürüme mesafesi olan, yeni başlayanlar için ücreti fena olmayan ve üretim mühendisi olarak çalıştığım özel bir firma. Ocağın 11'inde başlayacağım yeni işim evime gene yürüme mesafesinde olan, yeni başlayanlar için ücreti yüksek doz olup operasyon ve endüstri mühendisliği yapacağım bir devlet firması.

Seveceğim bir iş yani. Yalnız da değilim. Daha önce birlikte işler yaptığım ve hayalimiz de birlikte çalışıp hatta ev bile tutmalıyız dediğimiz üniversiten bir arkadaşım da var. O her ne kadar New York'da ki şubede çalışıyor olsa da, aynı işi yapacağız ve eğitimlerimiz aynı olacak.

Merak ediyorum acaba orada da bir Türk ile karşılaşacak mıyım? Lakin karşılaşmasam da, benim böyle yerlere gelmem gurur veriyor. İçimde yaşıyorum sevincimi. Kimseye söylemedim daha. Sadece ailem ve bir arkadaşım biliyor. Ve şimdi günlüğümü okuyan siz.

Gerçekten hayatta herşeyin bir nedeni var. Bunu yazıya dökemeyecek kadar hayatımda olaylar yaşadım ki...
Şimdi anlıyorum. Şimdi daha iyi anlıyorum.

Umarım beni hala unutmadınız!
Dualarımızı eksik etmeyelim.
Herşey gönlünüzce olsun.
Sağlıkla Kalın.

Okumak istersen;
İzlemek istersen;

20 comments:

  1. Merhaba:)
    Öncelikle yeni işinizde başarılar dilerim, sanırsam siz Amerika'da yaşıyorsunuz. Hangi şehrinde? :)
    Bende şu an 11. sınıfım İstanbul'da. Bende SilikonVadisi/California'da çalışmak istiyorum büyüdüğümde :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Tesekkur ederim! Ben New Jersey'de yasiyorum. Umarim istegine bir gun ulasirsin. Onemli olan umudunu kesmemen :)

      Delete
  2. Başlığı okuyunca üzüldüm cidden. Ama daha iyi bir iş için ayrılacağını okuyunca sevindim.
    Umarım her şey gönlünce olur.

    Bu arada yazım tarzını çok sevdim. Daha önceleri kötü mü yazıyordun yoksa acaba ben mi dikkat etmedim bilemiyorum. Ama çok hoşuma gitti bu yazıyı okumak. Bir satırın bir tek kelimesi bile sıkmadı beni.

    Kendine çok dikkat et. Ara sıra gelip günlüğünü okuyacağım.




    ReplyDelete
    Replies
    1. Hem duygularima ortak oldugun hem de yazim hakkindaki o guzel yorumun icin tesekkur ederim. Ben fark etmeden yazim hatalarim ile yaptiklarim yazilarimin kotu olmasina neden olabilir aslinda. Beklerim :)

      Delete
  3. Harikasın , yolun hep açık olsun. Sevgiyle ;)

    ReplyDelete
  4. Tebrik ediyorum, ne güzel bir gelişme :)) Umarım başarın katlanarak devam eder :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ah tesekkur ederim. Bana bu kadari yeterde artar gibi gozukuyor aslinda ama umarim senin basarilarin benimkini ikiye katlar :)

      Delete
  5. tebrik ediyorum,güzel şansın devam etsin,hayırlısı olsun.
    sevgiler

    ReplyDelete
    Replies
    1. Teşekkür ederim. Evrene mesajım size de bu şansın aktarılması :)

      Delete
  6. Yeni işinizde başarılar dilerim. Umarım sizin için böylesi daha hayırlı olur.

    ReplyDelete
  7. Harika! Tebrik ediyorum. Yeni işin hayırlı uğurlu olsun inşallah!

    ReplyDelete
  8. yeni işin uğurlu olsun :) başarına başarı katsın inşallah..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Çok teşekkür ederim. İnşallah hepimiz için hayat gönlümüzdeki gibi ilerler! :)

      Delete
  9. Blog okumak hele hele böyle samimi yazarları okumak, yalnızlaşan bu dünyada hayatı daha iyi anlamanın bir parçası. Yeni işiniz hayırlı olsun.

    ReplyDelete

Yorumunun ne kadar değerli olduğunu anlatmaya calışsam altından kalkamam. Bunu bil istedim.